Na aankomst in het Paradise cave Hotel uitgepakt en op het terras met geweldige uitzichten op Goreme zonder probleem een klepke gedronken. We hebben hier dan ook maar gegeten en na nog wat klepkes te bed gegaan. Den Ed zijne mail nagezien in een feërieke omgeving

’s Nachts geen Van gansenwinkel, Raketman of Trommelman gehoord maar ’s morgens rond 06:00 uur een nieuw wekgeluid. Een zwaar blazend geluid alsof er een grote bunsenbrander wordt ontstoken. We gaan onmiddellijk buiten kijken. Er hangt vlak boven onze kop een grote mand met nen grote ballon eraan. Het lijkt hier precies de markt van Sint-Niklaas. De lucht hangt vol met luchtballonnen. Na dit spektakel aanschouwt te hebben kruipen we maar terug in onze nest.

Ontbeten en vetrokken voor een wandeling door de valleien rond Goreme. Eerst bezoeken we het open air museum van Goreme, ook werelderfgoed van de Unesco. Bij het binnentreden van het museum zegt den Ed: “Den Haan is dan toch gesloten” en pakt ne foto.

Het erfgoed wordt eigenlijk niet gerespecteerd door sommige bezoekers die het nodig vinden hun namen (Ahmed, Murat, enz.) op de fresco’s te krassen terwijl je anderzijds geen foto’s mag nemen. Bij de ingang van één van de vele kerken zit een opzichter. Als ie ziet dat je een fototoestel hebt zegt hij “No pictures” en leest rustig zijn gazet verder.

Tot onze grote onwetendheid blijkt Cappadocie een vroeg Christelijke nederzetting te zijn met zeer vele uitgehouwen kerken in de rotsen. Later is dit overgenomen door de Byzantijnse kerk en zijn de aanvankelijke muurschilderingen overschilderd met Bijbelse taferelen. We testen even de grootte van de graven uit.

Het gesteente hier in Cappadocie is een zacht gesteente (tufsteen) te vergelijken met een iets hardere Ytongblok. Het is gemakkelijk te bewerken.

Na het museum hebben we onze tocht verder gezet met een wandeling door de Red en Rose Valley. Er stonden overal verwijzingen met de juiste richting en de nog af te leggen afstand. We zijn begonnen bij 2 Km en nadat we 3 Km gegaan hadden bleek dat we terug 2 Km verwijderd waren. Uiteindelijk hebben we vandaag om en bij de 15 Km te voet afgelegd met de koperen ploert op onze ketel. We hebben wel genoten van de rust en de stilte en de prachtige natuur en uitzichten. We hebben pogingen gedaan om ze op foto te vatten, maar tot onze spijt is er geen enkele die de werkelijkheid eer aandoet.

In een kloof horen we plots zachte muziek. Blijkt er daar een turk een “Natural Café” neergepoot te hebben. Den uitbater loopt er nogal vrolijk bij. We drinken er iets en den uitbater pakt zijn pakske Camel en haalt er ne groten Toeter uit. Hij vraagt ons om te zwijgen en we roken samen de vredespijp.

Met frisse benen en opgewekt gemoed zetten we onze klooftocht verder. Het lijken plots vlakke hellingen, brede paden, roze luchtballons en geen afstand is te ver. Hali, Halo, from home to work we go…..

Uiteindelijk terug geraakt in Goreme, na enkele moeilijke beslissingen in verband met de te volgen weg, leggen we daar voor morgen een ballonvlucht vast. Vertrek om 05:15 uur; we gaan moeten oppassen met de klepkes. We hadden nu onze Raketman kunnen gebruiken.

Na onze ervaringen in Roemenië, Maramures, de meest indrukwekkende algemene ervaring tot heden.