Bij het buitenrijden van Umria hebben we moeilijkheden om de juiste route te vinden. Ze vinden het hier blijkbaar niet nodig om de richtingsborden ook in een leesbare taal te zetten. We rijden dus richting grens Turkije op richtingsgevoel en op GPS waar voor dit gedeelte Iran geen gegevens zijn.

Na een rit van ongeveer 100 ipv van 55 komen we dan uiteindelijk toch aan de grens. We hadden al een andere grensovergang gevonden maar dat was militair domein en voor ons absoluut niet toegangkelijk.

Aan de grens gebruikelijke toestanden met geldwisselaars. Ditmaal niet zomaar klakkeloos gewisseld maar met de werkelijke koers in het achterhoofd beetje onderhandeld en niet te zeer in het zak gezet.

Ditmaal schudden we alle hulpverleners van ons af en doen de formaliteiten zelf. Aan Iraanse kant vlot dit vrij goed. Eerst uitgangsstempel van de Police en vervolgens Carnet ingevuld. We krijgen nog een wit papier mee voor de customs maar die moeten dat blijkbaar niet hebben. Daarna kunnen we zonder probleem Turkije binnen. Daar eerst naar de Polis en vervolgens weer onze motor laten inschrijven. We zijn 30 ste in de rij en moeten een klein uurtje wachten. Daarna stempel in de paspoort en we kunnen Turkije binnen. Veel simpeler als vorige keer. We moeten zelfs geen Visa aankopen want de vorige was een multiple geldig voor 90 dagen.

Terwijl we aan de grens staan slaagt het weer om en begint het te regenen. Voor ons de eerste regen sinds de grens Bulgarije-Turkije. Het regent nu wel pijpestelen. Nochtans wanneer onze plichtplegingen gedaan zijn is de regen over.

We rijden nu richting Van over prachtige wegen en door adembenemende landschappen. We verwonderen er ons over dat we over deze schitterende route tijdens de voorbereidingen niets gevonden hebben. De route loopt vanaf de grens Serou/Esendere via Yuksekova en Baskale naar Van. Het is werkelijk een schitterende route.

Onderweg begint het wel terug zeer donker te worden en we moeten onze regenpakken aantrekken. We krijgen enkele pittige buien te verwerken en zien ongevallen.

Ook zijn er op deze route een 7 a 8-tal checkpoints van de jandarma. Telkens paspoortcontrole en éénmaal moesten we zelfs een heel papier invullen. Heel vervelend, zeker met regenpak aan. Die checkpoints zijn echte vestingen met pantservoertuigen en zwaar bewapende manschappen die in verdekte positie achter zandzakken en andere dekkingen alles in het oog houden.

Wanneer we toekomen in Van is het er nog 13°. Dat valt wel tegen en dat zijn we niet meer gewoon. We vinden vrij snel een goed hotel en eindelijk nog eens een klepke. Dat smaakt.